Halfway there: northern Thailand, Laos and my 25th Birthday

23 januari 2016 - Vientiane, Laos

Ja mensen daar issie weer de volgende langverwachte blog. Duurde deze keer wat langer, niet omdat er zo veel gebeurde maar omdat ik eerlijk gezegd geen zin Had om te schrijven. Momenteel zitten We in een bus die 12 uur gaat doen over een afstand van 400km dus kan ik wel even tijd maken. Je zou overigens denken dat de laotianen gewend zijn om door de bergen over zandpaden en door greppels te rijden maar niets Is minder waar. De bus zit naast ons vol met locals die alleen maar zitten te braken en bij iedere stop worden er zo'n 40 zakjes kots de bergen in gegooid, genieten voor hen dus.

Dat terzijde pak ik het weer op waar We gebleven waren toen ik alleen naar de waterval in chiang mai was gereden en teun nog ziek op bed lag. Nadat ik van de waterval terug kwam Was hij nog niet echt opgeknapt maar hij gaf aan fit genoeg te zijn om te reizen zodat ik de bus naar chiang rai kon gaan regelen. Met een hoop pijn en moeite een ticket gekocht en naar het busstation gegaan waar bussen naar alle delen van het land vertrokken. De bus Was natuurlijk te laat en vragen Had bij die mensen geen zin. In de bus een paar leuke Amerikaanse films gekeken die in het thai nagesynchroniseerd waren, heel raar om jamie fox ineens thais te horen praten.

Na een aantal uur chiang rai bereikt. De hoofdstad van de gelijknamige meest noordelijke gelegen provincie van Thailand. Deze stad staat bekend om een witte tempel die ik voor de reis al op mijn to see list had gezet. We besloten daar maar eens een hotel te boeken met zwembad zodat We weer eens goed konden slapen en douchen. De volgende dag na een ochtend duikje een scooter gehuurd en een leuk tochtje naar de tempel gemaakt. De tempel Was een leuke afwisseling van alle tempels die We tot dan toe gezien hadden en allemaal op elkaar lijken. Daar een middagje rondgejsouwd en de volgende dag stond de lokale bus naar chiang khong op het programma.

De bus naar deze grensplaats met laos kostte zo'n anderhalve euro en dat Was geen cent te veel. Losse banken, openstaande deuren en gaten in de houten vloer, dit Is hoe de thai altijd zelf reizen dus. Chiang khong is niks anders dan een grensplaats waar mensen slapen voor ze naar laos gaan, We konden zelfs niet eens een fatsoenlijke plek om te eten vinden dus hebben We maar een handvol tosties bij de 7 eleven gehaald (geweldige winkel overigens)

Wat lezen op internet leerde ons dat We optijd moesten vertrekken wilde We de slowboat die dag in Laos halen en fatsoenlijke plaatsen hebben. Kwam je te laat dan zat je gewoon 2 dagen langs een moter die op zijn zachtst gezegd een lichtelijke teringherrie maakte. Dus wij om 7 uur met de tuktuk naar de grens alles met de douane van beide landen geregeld en daarna met een busje naar huay xai van waar de slowboat over de mekong naar luang prabang zou varen. We waren prima op tijd en hadden dan ook prima plaatsen. Op de boot werden We herenigd met Tom die we eerder in chiang mai en pai ook al waren tegengekomen. Hij zat langs ons op de boot en deelde savonds in de stopplaats pakbeng een kamer met ons. In pakbeng hebben we in een kroegje onze eerste lao dans meegedaan. Wat meer lijkt op een stel knetterstonede mensen die een verkapte variant van de vogeltjesdans doen terwijl ze in een cirkel lopen.

De volgende dag weer vroeg op en met de boot naar luang prabang, een grote stad in Noord Laos waar We uiteindelijk een week zouden blijven. De eerste avond waren We vooral heel moe dus even wat gegeten en zijn We gaan slapen. De 2e dag werden We op straat aangesproken door 2 Nederlandse meisjes die ons herkenden als Nederlanders en of We met hen naar de waterval daar wilden om zo wat kosten im vervoer te besparen. Dit leek ons wel oke en savonds zijn We wat met hen gaan eten om ze wat beter te leren kennen. Hierna gingen We nog in de bar wat drinken wat me bij het volgende rare over Laos en luang prabang brengt. De barren in Laos sluiten wettelijk om half 12-12 uur. In deze stad Is echter nog een Bowling baan die net buiten het centrum ligt en tot 2 open Is. Andersom dan in Nederland waar je misschien voor het stappen met je vrienden gaat bowlen, ga je hier eerst naar de bar en dan nog bowlen tot 2.

De volgende dag zoals afgesproken met de 2 Nederlandse meisjes (Isabelle en 'campina') naar de watervallen geweest die echt de mooiste tot nog toe waren. Door een mineraal op de rotsen Is het water daar superblauw en hartstikke schoon. We hebben daar even naar de top van de waterval geklommen en daarna nog even gezwommen. Die avond zijn We, omdat hun dat allemaal graag wild en ik de flauwste niet ben, pizza gaan eten. (Ja mensen ook ik Had een pizza en die Was wel binnen te houden opzich).

Van de dagen erna weet ik niet meer precies Wat in welke volgorde gebeurde. We hebben nog een grot bezocht, wat een beetje zonde van de tijd Was. Behalve dat de tuktuk chauffeur die op ons wachten op de terug weg gewoon dronken Was, kan allemaal in Laos. We hebben ook nog een dagje met een kater aan het zwembad gelegen en zijn nog wat wezen bowlen. De 2 meisjes waren inmiddels vertrokken, maar kwamen 2 dagen later weer terug in luang prabang op doorreis naar de Vietnamese grens. Die dag Was toevallig de 13e en zoals sommige wellicht gezien hebben op Facebook Had ik een feestje georganiseerd. Jammergenoeg weinig mensen komen opdagen behalve Tom, die nog in luang prabang was, en Isabelle die op doorreis nog een nachtje bleef. Uiteindelijk nog wat random mensen ontmoet ook in het hostel uit vooral Australië. Hoewel het een prima dag en leuke avond Was, was het niet de verjaardag die ik me Had voorgesteld omdat je er niet echt een bar in kon. Achteraf hadden We beter eerder naar vang vieng kunnen gaan, wat onze volgende bestemming Was.

Vang vieng wordt door de gemiddelde wat oudere bezoeker van Laos het liefst overgeslagen omdat het bekend staat om alles wat Laos niet Is. Veel goedkope drank, feest tot vroeg in de ochtend, westers eten en toerisme. Dit scheen vroeger nog erger te zijn geweest, het Was echter nog steeds wel zo. Wat die mensen vergeten Is dat je in vang vieng ook prachtige natuur hebt met mooie bergen en een rivier. Die rivier Is dan weer iets anders waar het stadje om bekend staat, tuben. Het principe Is dat je met een grote band over de rivier gaat en dat er langs de kant wat barren zijn, een kroegentocht op water.

Jammergenoeg zijn tegenwoordig nog maar 2 van de 15 barren open en je begint al bij de eerste. Het beste dronk je daar dus al wat en nam je een biertje mee voor op het water de omgeving maakte het daarna een heel mooi tochtje nog. De reden dat alle barren gesloten waren zijn aantal mensen die tijdens het natte seizoen wat te wild met drank en drugs hebben gedaan en verdronken zijn in de rivier. De overheid heeft toen ingegrepen en haast alles opgedoekt. Wij waren er tijdens droog seizoen en dat betekende bovendien dat je af en toe gewoon een steen tegen je kont kreeg omdat het water zo laag stond.

Uiteindelijk 6 dagen in vang vieng geweest. 2 dagen tuben, 2 dagen chillen aan de rivier en een aantal keer wezen stappen daar. Teun voelde zich hier nog steeds niet iedere dag even topfit dus af en toe nog wat vrienden moeten maken zodat hij wat eerder naar huis kon. Zo ben ik een avondje op pad geweest met 2 geblondeerde Franse kerels, een keer met wat meisjes uit het in heeze5 bekende posterholt en met wat mensen die We in luang prabang in het hostel al hadden leren kennen. (blijkt dat haast iedereen dezelfde route gaat dus We zullen nog genoeg bekende tegengekomen)

We hadden ons visum voor Vietnam in luang prabang al geregeld voor de 25e en We hoorde dat er in de hoofdstad Vientiane niet veel te beleven Was. Een tochtje naar het oude oorlogsgebied phonsavanh volgde. Iets wat wij, en met ons veel mensen denk ik, niet wisten Is dat Laos het meest gebombardeerde land ter wereld Is. Allemaal gebeurt tijdens de Vietnam oorlog. Dit zouden We in phonsavanh terug kunnen vinden hoorde We. Uiteindelijk na 7 uur ellende door de bergen aangekomen daar en een hostel gezocht, de volgende dag zouden We op een motorbike het gebied gaan bekijken en de dag daarna weer door. Eigenlijk wil ik niet te veel woorden viesmaken aan phonsavanh aangezien het voor mij nogal tegenviel er Was bar weinig te zien en wat er te zien Was dat Was alles behalve indrukwekkend voor mij. Het leukste Was het rijden met de scooter, eerste keer hier dat We een schakelbrommer geprobeerd hebben en de omgeving. In de stad Was ook niks te doen en dus hadden We vroeg de bus naar Vientiane geboekt, vanmorgen om 6 uur opgehaald en inmiddels hebben We de helft van de 12 uur wel gehad.

We zijn dus op weg naar de hoofdstad van Laos waar We 2 nachten slapen en dan doorvliegen naar hanoi. Veel mensen die We leerde kennen in Laos zijn daar inmiddels al dus wellicht dat We die daar nog zien. Het plan is om een paar dagen in hanoi te blijven, dan halong bay bezoeken en daarna met een motorbike van hanoi naar Ho Chi Minh. Het schijnt momenteel winter te zijn in Vietnam en wat fris te zijn met regen maar We gaan het meemaken.

Zoals de titel doet vermoeden waren We rond mijn verjaardag op de helft van onze reis en hebben We nog een kleine 2 maanden over. Het lijkt nog zo lang maar de tijd vliegt echt voorbij hier.

Dit wassie weer, de volgende blog zal ergens uit Vietnam komen. Sorry voor weer de Lap tekst maar der Is echt geen hol te doen in deze bus dus typte maar een eind weg.

De groeten vanuit laos maar weer (ook van teun denk ik hoewel hij half slaapt) en nog bedankt voor alle felicitaties uit Nederland. Mijn vrienden nog bedankt voor het kado, kan ik weer een maand van eten hier :p